"ég á líka frænku á akranesi"

nei, ég á reyndar ekki frænku á Akranesi, allavegana ekki svo ég viti til...
Þetta er bara snilldar frasi.
Hver veit hvaðan?????
Allavegana, sagan bak við Akranes hjá mér er engin nema að í hvert skipti sem ég hef verið spurð upp á síðkastið (síðkastið farið að ná svoldið langt aftur) hvert planið væri þá hef ég alltaf svarað "fara á Akranes?"
Auðvitað kom svo að því þegar mér datt í hug að drífa mig á Akranes...
Ákvað að gera þetta að svona stelpuferð og ræna Árúnu, jah, sem ég og gerði, en ég fékk eitthvað samvisubit yfir að bjóða bara henni og skilja Palla greyið eftir svo að ég bauð palla líka, en var samt á leiðinni búin að tala við Svenna Akerlie svo að ég yrði ekki svona ein með parinu ... Svo fór samt á endanum að Palli nennti ekki svo ða við fórum 3, Ég, árún og Svenni. Brunuðum á Trausta sem aldrei fyrr og skemmtum okkur gríðar vel. Kom upp sú hugmynd hve fáááránlega fyndið það væri að tékka sig inn, öll 3 á Hótel Venus :D Svenni sagði líka ða þar væru svona hristirúm sem þú setur pening í... verð að prufa það einhverntíman ;)
á Akranesi tókum við léttan rúnt og fórum í smá ískaldan göngutúr sem var samt ansi hressandi og örkuðum um draugalegustu hluta Akraness eins og aldgerir töffarar eeeee, óhræddir töffarar :)
Eftir smá actionary hjá Svenna tókum við aftur annan rúnt, þetta var ekkert ósvipað og að vera í útlöndum... maður þekkti EKKERT!
Heimleiðin gekk eins og hún átti að ganga og allir komust heilir heim, á endanum.

Er skíthrædd um að vera að veikjast, ég semsagt er á óverdósi af panodil Hot, sólhatti og ólífulaufum, það hlýtur að virka

En nóg um kvart og kvein, nú er komið að smá monnti :) ég nebbla var að baka.... mmmmmm
bakaði geggjaðar muffins (sem eiga upprunanlega að vera botn í sjónvarpsköku en er bara helvíti gott svona! ) og Ítalskar Biscotti

Sagan bak við Biscotti svona sem hafa ekki grænan hvað það er ! :)
The Italian biscotti has its etymological origin in the Middle French
bescuit, which referred to a type of hard seamen's bread, and literally
means "twice cooked." Interestingly, the German zwieback means the same
thing: zwie twice + backen to bake. So, zwieback, the current French
biscotte, biscotti, and rusk all refer to variations on a theme: a bread
that is baked once, sliced, then baked again till it's very dry. From its
original consumption as a bread suitable for long ocean voyages, it's
evolved into a snack bread ideal for dipping into coffee or tea, as well as
a type of teething biscuit beloved by gap-toothed 1-year-olds, and their
parents.

og þar hafiði það...

anyway. ég ætla að fara að lúlla...

Sjáumst hress og kát. :)