Brandari dagsins

Þennan fann ég á netinu.... kannski ekki besta stafsetning í heimi en lesiði....

Það var einu sinni maður sem elskaði bakaðar baunir. Hann elskaði þær, dáði þær og var hreint út sagt gagntekinn af bragðinu af bökuðum baunum. Vandamálið við þessa ástríðu hans var að fljótlegaeftir baunaátið komu fram vandræðaleg búkhljóð úr afturendanum. Búkhljóðin voru hræðileg og lygtin alveg hreint til vandræða. Dag einn hitti hann stúlku og þau urðu ástfangin. Þegar honum varð ljóst að hann vildi giftast henni þá áttaði hann sig á jafnfrant á því að hann gæti valdið henni verulegum vandræðun ef hann endaði ekki þessa ástríðu sína á bökðum baunum. Hann hætti að borða bakaðar baunir. Stuttu síðar giftust maðurinn og stúlkan. Nokkrum mánuðum seinna þegar hann var á leið heim frá vinnu bilaði bíllin hans. Hann ákvað að labba þann litla spöl sem eftir var og skilja bílin efir. Á leiðinni labbaði hann fram hjá litlum matsölustað og datt í hug að láta eiginkonuna vita að honum seinkaði örlítið. Lygtin af bökuðum baunum fyllti vit hans um leið og hann labbaði inn um dyrnar. Hann átti enn eftir að laba nokra kílómetra til viðbótar svo hann ákvað að taka sjénsinn á því að áhrifin væru horfin þegar hann heim kæmi. Áður en hann vissi af hafði hann étið þrjá kúfulla dyska af bökuðum bauum. Eftirköstin létu ekki á sér standa og búkhljóðin byrjuðu um leið og hann labbaði af matsölustaðnum. Hann prumpaðist upp næstu breku og prumpaðist áfram alla leiðina heim. Sem betur fer var þetta nánast gengið yfir þegar hann var komin að útidyrunum sínum. Þó ekki alveg því að þegar hann var að stinga lyklinum í skrána þá fann hann titringinn og þrístinginn magnast í iðrunum. Hann ákvað að bíða smá an um leið var hurðin rifin upp. Eiginkonan stóð í dyrunum og sagði áköf, Elskan mín, ég er með óvæntan kvöldmat handa þér!. Hún batt fyrir águn á honum og leiddi hann inn í eldhús. Hann settist en þegar konan hans ætlaði að losa bindið frá augunum þá hringdi síminn. Hún tók af honum loforð um að kíkja ekki á meðan hún væri í símanum. Ó, hann var fegjin að fá tækifæri til að losa um þennan ægilega þrýsting sem hafði safnast saman við útidyrnar! Hann lyfti hægri rasskinninni og leysti ljúflega frá. Ekkjert heirðis en þvílíkt úldin eggjafýla lagðist yfir eldhúsið! Honum leið aðeins betur en síðan magnaðist þrýstingurinn aftur… Hann lyfti hægri rasskinninni aftur og lét það vaða. Það dundi í eldhúsinu og lygtin var svo hræðileg að hann kúaðist. Hann þreifðaði fyrir framan sig og fann servíettu sem hann notaði til að vifta lyktini frá sér. Hann hlustaði fram á gang og heirði að eiginkonan var ennþá upptekin í símanum. Með reglulegu millibili næstu fimmtán mínúturnar gekk þetta svona fyrir sig, hann rak svo rosalega við að rúðurnar titruðu og borðið hristist, hann viftaði eins og hann gat með servíettuni þar til að hann hætti að kúgast. Loksins eirði hann konuna sína enda símtalið. Hann braut servíettuna snirtilega saman og brosti eins og saklaus engill þegar hún gekk inn í elthúsið. Eiginkonan bað hann afsökunar á þessari töf og spurði hann hvort hann hefði nokkuð stolist til þess kíkja. Han fullvissaði hana um að það hefði hann alls ekki gert! Loksins fjerlægði hún bindið frá augunum og þá komu í ljós allir matargestirnir í óvænta afmælisboðinu hans!!!!! :)